Laatste dagen ......
Door: Jan-Evert
Blijf op de hoogte en volg Jan-Evert
20 Augustus 2015 | Verenigde Staten, Salt Lake City
…………… relaxed. Op bezoek bij familie, samen lunchen en een zoektocht naar schoenen voor Arlene en Evi. We zoeken ons een ongeluk maar kennelijk zijn deze schoenen erg populair (zegt de jongen in de Vans-winkel waar de muziek zó hard staat!). Hij tipt ons een paar adressen in deze mall waar we ze misschien kunnen halen. NOT! Hij sprak ook over Livermore-outlet waar we ze misschien wel konden kopen. Daar naartoe dus. Daar waren wel de Vans maar we twijfelden hevig over de maat. Niet gekocht dus. Morgen als we met Arlene en Evi skypen, vragen we de juiste Europese maat en gaan terug. Een mooie rit door de werkelijk prachtige natuur brengt ons ’s avonds om een uur of 8 pas weer terug in Oakland. We zijn moe.
Vanochtend geprobeerd beeld en geluid te krijgen met Nederland. Beeld ging niet, geluid gelukkig wel. We hebben even gezellig gekletst met Arlene en Evi. De juiste maat gevraagd (!) en daarna door naar de mall om de schoenen te halen. We hebben thuis uit een boek met 50 mooiste roadtrips een aantal kopies gemaakt zodat we het zware boek niet hoefden mee te nemen. Een daarvan gaan we vandaag doen. We willen niet weer met donker thuiskomen dus dit wordt een korte. Uiteindelijk wordt het door een hoge golf en druk verkeer en goedkoop tanken tóch weer half zeven! We maken de loop via Napa Valley (hét wijngebied van Californië). Het is dróóg. Wel veel trossen aan de stokken maar overal miniduifjes. We rijden naar Sonoma waar we zien dat er een overdekte markt is. In onze onschuld denken we meteen aan de markten die we kennen van uit Barcelona of andere Spaanse steden. Zo een waar het een wirwar van kleine kraampjes/winkeltjes is en soms een zooitje. Waar verse vis, vers vlees en dito kaas en groenten worden verkocht. Mooi niet. Deze markt is er een alléén voor de vreterij. Mensen zitten er rond half één aan de witte wijn met verse oesters die voor hun neus worden opengemaakt. Alles is er dúúr! We zijn hier gauw uitgekeken en rijden verder noord naar de ruige, rotsige kust waar walvissen zouden kunnen worden gespot (heerlijk al die werkwoorden achter elkaar). Dat die beesten alleen maar in de lente te zien zijn, vinden we later uit als we er zijn en het op de borden staat. Helaas. Wat we wel zien en horen zijn zeehonden die op de rotsen liggen en onbehoorlijk blaten. Ook veel watervogels rusten op de rotsen vér onder ons uit (we staan erg hoog). De weg ernaartoe wordt wel steeds slechter. Overal ‘potholes’, scheuren en semi-gerepareerde stukken. We (en de blikjes bier en cola achterin) worden soms stevig door elkaar geschud en het kost moeite om de gaten te vermijden. Het is er werkelijk prachtig. We zijn onder de indruk (wéér een compliment aan de Heer) en rijden terug naar ons huis in Oakland. Onderweg passeren we South Beach, een strand dat we vanaf de rotsige kust een stuk terug hebben zien liggen. Ik wil daar wel naartoe en voelen hoe koud het water is. Dát had ik niet moeten doen. Tot aan de broekriem nat!! Op een bijna verlaten parking zet ik de auto stil. Ik loop over het strand (meteen de schoenen vol zand) naar de vloedlijn en probeer het water te voelen. Oef; díe had ik niet zien aankomen! Die kwam harder binnen dan ik had verwacht. Schoenen, sokken en broek tot en met de riem zeiknat! Niet koud overigens!
De terugweg verloopt minder voorspoedig dan verwacht. We zien prachtige natuur (ook wat dat betreft is Amerika een uniek land met schitterend landschappen). Een mijl of 30 binnendoor duurt eeuwig. Dan is de freeway daar en we denken lekker te kunnen opstomen naar een koud drankje in Oakland. NOT! De laatste 30 kilometer duren pakweg 5 kwartier. Met een snelheid van plm 20/25 km per uur rijden we. Tot wel 5 rijstroken breed (én een zesde als uitvoeg) en allemaal in de file. En dat in beide richtingen: Oakland uit én Oakland in! Het duurt!! Voordeel is wel dat we veel Corvettes zien, een mooie Mustang en een dure Porsche. Leuk is het niet! Onze TomTom berekent dat de weg binnendoor (met het commando vermijd snelwegen) net zo lang of zelfs een minuut langer duurt dan stomweg aansluiten in de file. We blijven op de freeway. De exit is daar en we rijden vlot naar Oakland. Even tanken nog bij die pomp van vanochtend. Vooraf betalen met de kreet ’20 on 8’ wat men hier begrijpt als dat je 20 dollar wilt hebben bij pomp 8. Hier kost gas ‘maar’ $3,09 waar we ook prijzen van $3,59 hebben gezien en zelfs tot $ 4,00! Morgen moeten we ons ‘beast’ tenslotte weer met een volle tank inleveren op het vliegveld van SF.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley