Tja!
Door: Jan-Evert
Blijf op de hoogte en volg Jan-Evert
24 Augustus 2015 | Verenigde Staten, Salt Lake City
Tja, wat moet je nu nog zeggen? Aan het einde van een avontuur kunnen we alleen maar ‘evalueren’.
Te beginnen met de negatieve ‘hoogtepunten’ dan hebben we die maar vast gehad (de plussers komen straks):
• De vele, vele roadworks (met de bijbehorende files dan wel het wachten op wat of wie?) en de onzekerheid waar we dan nú weer terechtkomen.
• De staat Nebraska waar we doorheen móesten (maar die het minst interessant was van de 14 die we doorkruist hebben).
• De negatieve rijstijl van sommige Californiërs (in tegenstelling tot de rust en de beleefdheid die we in alle andere staten meemaakten).
• De mate waarin de verschillende staten aandacht besteden aan de route en de benodigde bewegwijzering; Pennsylvania en Illinois heel veel, anderen veel minder tot bijna niet dan wel met d-tours door onduidelijke stadjes/plaatsen (waarvan er 13 in een dozijn gaan).
• De smerige Chinees in Chinatown San Fransisco (getverrrrr).
• We missen de nostalgie van Route 66. Deze rit is zeker de moeite waard en we hebben ab-so-luut schitterende dingen gezien en meegemaakt, maar het gevoel van R66 hebben we niet (en dat is géén klagen).
• Al die doodgereden dieren langs de weg (werkelijk ontelbaar).
• De gestoorde beer in Yellowstone die iemand doodde terwijl wij er ook waren.
Gelukkig zijn er meer positieve dingen te noemen:
• Een hele fijne auto die ons overal brengt en waar we niets hoeven te betalen wanneer we hem ergens anders terugbrengen dan waar we hem oppikten. Goed werk Enterprise Rental.
• Het super-relaxte sfeertje op het strand van Coney Island waar mensen bbq-den, dansten, muziek maakten en er een mooie zondagmiddag van maakten.
• New York met het indrukwekkende 9/11monument en het World One Observatory. Wat een geweldig uitzicht hebben we van 400 meter hoog.
• Prachtige natuur in bijvoorbeeld Pennsylvania en South Dakota.
• De grote zoutvlakte rond Salt Lake city waarop de snelheidsrecords zijn gevestigd. Een onwerkelijke sfeer hangt daar.
• De Black Hills waar we een paar dagen mochten rondrijden. Hoe mooi zijn die. De Black Hills Loop die voert door steeds ruiger wordende natuur. Ook Mount Rushmore (met de koppen van 4 presidenten) en de tegenhanger Crazy Horse.
• De b&b van Patricia en Wally in Custer South Dakota wat we nauwelijks konden vinden.
• Alle motoren rond de 75e verjaardag in Sturgis. Imposant om er zóveel bij elkaar te zien.
• De US 50: ‘the loneliest road’ in America waar we stempels verzamelen voor een aandenken van het toeristenbureau. Vooral de stempelpost in het oude theater is mooi. De bijnaam van de weg is niet overdreven; we rijden mijlen en mijlen zonder andere auto’s te zien.
• Ingrid’s ‘wounded knee’ (na een val in Yellowstone) die gelukkig goed hersteld is.
• De ene gratis maaltijd na die vette winst in het casino in Reno.
• Victoria City, waar de sfeer hangt van het oude Wilde Westen en je er zó cowboys zou kunnen tegenkomen.
• Het onverwachte stukje Amerikaanse geschiedenis in Gettysburg waar een grote slag in de Amerikaanse burgeroorlog (gewonnen door General Lee) plaatsvond.
• Het monument ‘Flight 93’, ter nagedachtenis van de slachtoffers van 9/11 in het in Pennsylvania neergestorte vliegtuig na de kaping.
• Het Historic Mansion House in Buffalo, Wyoming waar we een keer overnachtten en de ochtend aan het ontbijt vertelden van de aanhouding voor ‘speeding’, toeristen verbaasd zien kijken omdat we geen bon hadden gekregen.
• De naam van het wifi-netwerk in dit hotel: ‘VIRUS’.
• Het Whitney Peakhotel in Reno (het enige niet-roken hotel zónder casino in de stad) en met een werkelijk prachtige kamer en de bijbehorende valet-parking. Topuitvinding!
• Yellowstone National Park met de geisers en de wonderlijk gekleurde poelen en watervlaktes.
• De ruimte die hier is. Kijken zo vér als je kunt!
• De grooooote supermarkten met die heerlijke parkeergelegenheid. Nooit zoeken naar een plekje en altijd gratis.
• De beleefdheid en de behulpzaamheid van de Amerikanen.
• De positieve recensies over ons door de eigenaren van de B&B’s waar we verbleven (behalve die in New York maar daar was ik zelf ook niet heel positief over).
• 6128 mijlen gereden (het overgrote deel door prachtige streken).
Deze lijst met mooie herinneringen is zeker niet compleet. Ik kan wel blijven schrijven. Alles nog eens overlezend denk ik: wie zeurt er om die paar mindere dingen? We hebben 5 weken in dit prachtige land mogen rondtoeren, van oost naar west, prachtige dingen gezien, superbeleefde en heel aardige en behulpzame mensen gesproken die écht interesse in je hadden en het ‘awesome’ vonden wat we deden en ’great’ waar we vandaan komen. Op mooie plekken overnacht en fraaie natuur gezien. De mooie herinneringen overheersen beslist. Dankzij de super-navigator Ingrid (die het af en toe beter wist dan de TomTom!) zijn we gekomen waar we wilden. Méér dan hulde!
Te beginnen met de negatieve ‘hoogtepunten’ dan hebben we die maar vast gehad (de plussers komen straks):
• De vele, vele roadworks (met de bijbehorende files dan wel het wachten op wat of wie?) en de onzekerheid waar we dan nú weer terechtkomen.
• De staat Nebraska waar we doorheen móesten (maar die het minst interessant was van de 14 die we doorkruist hebben).
• De negatieve rijstijl van sommige Californiërs (in tegenstelling tot de rust en de beleefdheid die we in alle andere staten meemaakten).
• De mate waarin de verschillende staten aandacht besteden aan de route en de benodigde bewegwijzering; Pennsylvania en Illinois heel veel, anderen veel minder tot bijna niet dan wel met d-tours door onduidelijke stadjes/plaatsen (waarvan er 13 in een dozijn gaan).
• De smerige Chinees in Chinatown San Fransisco (getverrrrr).
• We missen de nostalgie van Route 66. Deze rit is zeker de moeite waard en we hebben ab-so-luut schitterende dingen gezien en meegemaakt, maar het gevoel van R66 hebben we niet (en dat is géén klagen).
• Al die doodgereden dieren langs de weg (werkelijk ontelbaar).
• De gestoorde beer in Yellowstone die iemand doodde terwijl wij er ook waren.
Gelukkig zijn er meer positieve dingen te noemen:
• Een hele fijne auto die ons overal brengt en waar we niets hoeven te betalen wanneer we hem ergens anders terugbrengen dan waar we hem oppikten. Goed werk Enterprise Rental.
• Het super-relaxte sfeertje op het strand van Coney Island waar mensen bbq-den, dansten, muziek maakten en er een mooie zondagmiddag van maakten.
• New York met het indrukwekkende 9/11monument en het World One Observatory. Wat een geweldig uitzicht hebben we van 400 meter hoog.
• Prachtige natuur in bijvoorbeeld Pennsylvania en South Dakota.
• De grote zoutvlakte rond Salt Lake city waarop de snelheidsrecords zijn gevestigd. Een onwerkelijke sfeer hangt daar.
• De Black Hills waar we een paar dagen mochten rondrijden. Hoe mooi zijn die. De Black Hills Loop die voert door steeds ruiger wordende natuur. Ook Mount Rushmore (met de koppen van 4 presidenten) en de tegenhanger Crazy Horse.
• De b&b van Patricia en Wally in Custer South Dakota wat we nauwelijks konden vinden.
• Alle motoren rond de 75e verjaardag in Sturgis. Imposant om er zóveel bij elkaar te zien.
• De US 50: ‘the loneliest road’ in America waar we stempels verzamelen voor een aandenken van het toeristenbureau. Vooral de stempelpost in het oude theater is mooi. De bijnaam van de weg is niet overdreven; we rijden mijlen en mijlen zonder andere auto’s te zien.
• Ingrid’s ‘wounded knee’ (na een val in Yellowstone) die gelukkig goed hersteld is.
• De ene gratis maaltijd na die vette winst in het casino in Reno.
• Victoria City, waar de sfeer hangt van het oude Wilde Westen en je er zó cowboys zou kunnen tegenkomen.
• Het onverwachte stukje Amerikaanse geschiedenis in Gettysburg waar een grote slag in de Amerikaanse burgeroorlog (gewonnen door General Lee) plaatsvond.
• Het monument ‘Flight 93’, ter nagedachtenis van de slachtoffers van 9/11 in het in Pennsylvania neergestorte vliegtuig na de kaping.
• Het Historic Mansion House in Buffalo, Wyoming waar we een keer overnachtten en de ochtend aan het ontbijt vertelden van de aanhouding voor ‘speeding’, toeristen verbaasd zien kijken omdat we geen bon hadden gekregen.
• De naam van het wifi-netwerk in dit hotel: ‘VIRUS’.
• Het Whitney Peakhotel in Reno (het enige niet-roken hotel zónder casino in de stad) en met een werkelijk prachtige kamer en de bijbehorende valet-parking. Topuitvinding!
• Yellowstone National Park met de geisers en de wonderlijk gekleurde poelen en watervlaktes.
• De ruimte die hier is. Kijken zo vér als je kunt!
• De grooooote supermarkten met die heerlijke parkeergelegenheid. Nooit zoeken naar een plekje en altijd gratis.
• De beleefdheid en de behulpzaamheid van de Amerikanen.
• De positieve recensies over ons door de eigenaren van de B&B’s waar we verbleven (behalve die in New York maar daar was ik zelf ook niet heel positief over).
• 6128 mijlen gereden (het overgrote deel door prachtige streken).
Deze lijst met mooie herinneringen is zeker niet compleet. Ik kan wel blijven schrijven. Alles nog eens overlezend denk ik: wie zeurt er om die paar mindere dingen? We hebben 5 weken in dit prachtige land mogen rondtoeren, van oost naar west, prachtige dingen gezien, superbeleefde en heel aardige en behulpzame mensen gesproken die écht interesse in je hadden en het ‘awesome’ vonden wat we deden en ’great’ waar we vandaan komen. Op mooie plekken overnacht en fraaie natuur gezien. De mooie herinneringen overheersen beslist. Dankzij de super-navigator Ingrid (die het af en toe beter wist dan de TomTom!) zijn we gekomen waar we wilden. Méér dan hulde!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
